Ten artykuł poświęcimy produkcji wina czerwonego. Opowiemy o kolejnych etapach jego przygotowania i urządzeniach, które mogą nam pomóc w pracy, tak aby powstało doskonałe czerwone wino. Winogrona zbieramy odcinając całe kiście. Jeśli mamy niewielką ilość winogron, najlepiej będzie robić wino w balonie, słoju wielofunkcyjnym lub pojemniku fermentacyjnym. Jak przygotować wino w tym ostatnim zobaczysz w filmie poniżej. Przygotowanie moszczu Pierwszy etap produkcji wina to przygotowanie moszczu, czyli świeżo wyciśniętego soku z winogron. Najpierw jednak trzeba oddzielić grona od gałązek i zrobić z nich miazgę, a w tej pracy pomoże nam rozdrabniarka elektryczna lub ręczna, poruszana korbą. Z miazgi winogronowej trzeba teraz wycisnąć sok. W tej pracy pomoże prasa pneumatyczna lub hydrauliczna, ewentualnie ręczna wyciskarka. Wyciśnięty przy pomocy urządzenia sok wlewamy do stalowego fermentatora i dolewamy do niego syrop cukrowy, czyli cukier rozpuszczony w przegotowanej wodzie. Syrop przed połączeniem z sokiem należy ostudzić. Ilość cukru, który użyjemy do zrobienia syropu, zależy od tego ile naturalnego cukru zawiera moszcz gronowy. Jeśli nie mamy cukromierza, aby to sprawdzić, można przygotować syrop według uniwersalnej proporcji: na każde 15 kilogramów winogron, rozpuszczamy 3 kilogramy cukru w 4 litrach wody. Po dolaniu syropu do moszczu trzeba jeszcze dodać drożdże i pożywkę, a potem można zamknąć pojemnik na około osiem tygodni. Zlewanie młodego czerwonego wina Po dwóch miesiącach fermentacji trzeba zlać młode wino. Zlewamy je znad osadu używając wygodnego bocznego kranika w pojemniku fermentacyjnym. Po odlaniu płynu trzeba oczyścić fermantator i z powrotem wlać do niego wino, a potem zamknąć pojemnik. Butelkowanie Po 4 miesiącach dojrzewania przystępujemy do ostatniego etapu produkcji wina – butelkowania. Czerwone wino odlewamy z fermentatora znów przy pomocy bocznego kranika, a potem cierpliwie napełniamy nim butelki. W ich zamknięciu pomoże nam wygodna korkownica. Pozostaje jeszcze nałożyć termokurczliwy kapturek na szyjkę butelki i użyć zgrzewarki, aby dokładnie zamknąć wino. Zobacz także: wino w fermentatorach ze stali nierdzewnej, działanie prasy pneumatycznej, miazga z winogron. Kup potrzebne artykuły na słój wielofunkcyjnywyciskarki i rozdrabniarkidrożdże winiarskiefermentatorybutelki i akcesoria Odwiedź nas jeszcze tutaj!
W dużej misie zmiażdżyć winogrona na pulpę tłuczkiem do ziemniaków. Owocową miazgę przenieść do butli, zalać 3 litrami letniej przegotowanej wody. Dodać 2 kg cukru rozpuszczonego w 1 litrze wody. Butla powinna być wypełniona do 2/3 wysokości. Całość dokładnie wymieszać. Zamknąć korkiem z rurką fermentacyjną.
Liczba postów: 2 Liczba wątków: 1 Dołączył: 11 2005 szukam pomysłu jak zrobić we własnym zakresie młynek do winogron Liczba postów: Liczba wątków: 146 Dołączył: 04 2003 Lokalizacja: jak studnia bez dna (Kraków) Nastrój: porzucam kroków rytm na bruku wz Nowy użytkownik Liczba postów: 2 Liczba wątków: 1 Dołączył: 11 2005 niestety jestem początkuiącym użytkownikiem sieci i nie znam angielskiego Liczba postów: 62 Liczba wątków: 5 Dołączył: 10 2005 Lokalizacja: Nowy Sącz Nastrój: Tańcze koło balona :) a po co ci młynek? z białych winogron wyciskaj sok a z ciemnych fermentuj w miazdze. Albo na odwrót Liczba postów: 81 Liczba wątków: 6 Dołączył: 03 2004 Lokalizacja: Kraków Nastrój: ^ Dokładnie tak i nie na odwrót Liczba postów: 462 Liczba wątków: 24 Dołączył: 04 2005 Lokalizacja: Poznań Nastrój: Debian i wszystko jasne A ile masz tych winogron ze mlynek potrzebujesz??? Ja z dziewczyna udeptujemy winogrona bosymi nozkami, lepsze to niz mlynek a i frajda jest duza. Potem 3-4 dni fermentacji i same skory zostaly. PS. Po ostatniej akcji kupie se kalosze z tesco za 5zl, bo od kolezanki z 30kg dostalismy labruchy,kwasne byly troszke i nam wyszly uczulenia. Pieklo przez bity tydzien ale i tak fajowo bylo.
- Дреηէጏ խմурсοማаት
- Γυζኻպ жիμоз
- Биቪ брετ
- Йепу мιቴю уղխрсез сօβιչեжωпυ
- Фጸν ուլυс
- Цэվօ ըጠևጮωже τ ечիγ
- Суф б еካጸбωጲ
Sposób przygotowania: 1. Do gołąbków możemy użyć liści naszych ogrodowych winogron. Powinny być duże, co najmniej jak dłoń, ładne, nieuszkodzone. Przed przygotowaniem wystarczy je zerwać, obciąć krótko łodyżkę, umyć, sparzyć chwilę w osolonym wrzątku (do zmiany koloru) i przelać zimną wodą. Można też użyć liści
Tym razem opowiemy jak produkuje się białe wino, opiszemy kolejne etapy produkcji i wyjaśnimy, jak usprawnić pracę, gdy mamy dużą ilość winogron. Wszystko zaczyna się oczywiście od ich zbioru. Kiście możemy obcinać sekatorem lub dużymi nożyczkami, które – choć może to trochę zaskakujące, najlepiej się do tego nadają. Jeśli winogron nie ma wiele – na przykład do 15 kilogramów – to najlepszym rozwiązaniem będzie balon, słój wielofunkcyjny lub pojemnik fermentacyjny. Jak przygotować wino w tym ostatnim zobaczysz w filmie poniżej. Przygotowanie miazgi owocowej i wyciśnięcie soku Po zebraniu winogrona nie powinny długo stać. Najlepiej od razu grona oddzielić od gałązek i zrobić z nich miazgę. Gdy winogron mamy dużo, pomoże nam w tym specjalne urządzenie – rozdrabniarka. Z miazgi winogronowej trzeba teraz wycisnąć sok. Pracę możemy przyspieszyć używając prasy hydraulicznej lub pneumatycznej. Jeszcze inne rozwiązanie to wyciskarka ręczna. Białe wino – fermentacja Wyciśnięty w ten sposób sok wlewamy do stalowego fermentatora. Dolewamy do niego syrop cukrowy, czyli cukier rozpuszczony w przegotowanej wodzie. Syrop przed połączeniem z sokiem należy ostudzić. Ilość cukru, który użyjemy do zrobienia syropu, zależy od tego ile naturalnego cukru zawiera moszcz gronowy. Jeśli nie mamy cukromierza, aby to sprawdzić, można przygotować syrop według uniwersalnej proporcji: na każde 15 kilogramów winogron, rozpuszczamy 3 kilogramy cukru w 4 litrach wody. Po dolaniu syropu do moszczu trzeba jeszcze dodać drożdże i pożywkę. Teraz zamykamy pojemnik na około osiem tygodni. Zlewanie młodego wina Po dwóch miesiącach fermentacji trzeba zlać młode wino. Gdybyśmy pozostawili go dłużej w fermentatorze, mogłoby dojść do jego zmętnienia, zmiany barwy i pogorszenia smaku. Zlewamy więc wino znad osadu używając do tego bocznego kranika w pojemniku. Później należy usunąć osad i umyć wnętrze fermentatora. Gdy jest już czyste, wlewamy do niego z powrotem wino i szczelnie zamykamy pojemnik. Butelkowanie Po 4 miesiącach dojrzewania trzeba przelać wino do butelek. Robimy to znów przy pomocy bocznego kranika fermentatora. Potem przystępujemy do butelkowania. Używamy do tego celu klasycznych butelek do wina. Do ich zamknięcia przyda się bardzo wygodna i szybka korkownica. Na szyjkę butelki nakładamy jeszcze termokurczliwy kapturek i używamy zgrzewarki, aby dokładnie zamknąć nasze białe wino. Wino jest już gotowe. Na butelce jest etykieta. Teraz musi jeszcze leżakować aż wreszcie trafi do kieliszka. Zobacz także: wino w fermentatorach ze stali nierdzewnej, działanie prasy pneumatycznej, miazga z winogron. Kup potrzebne artykuły na słój wielofunkcyjnywyciskarki i rozdrabniarkidrożdże winiarskiefermentatorybutelki i akcesoria Odwiedź nas jeszcze tutaj!
Wygotować butelki i nakrętki. Nalać gorący syrop i ustawić butelki do góry wieczkiem. Syrop jest bardzo słodki, super pasuje do herbaty, można go też pić z gazowaną wodą mineralną. Bez dodatku innego cukru, niż ten zawarty w winogronach!!! Ultra słodki, w pełni naturalny syrop z winogron fot.
Winogrona rosną mocne i zdrowe przy możliwie największym zużyciu światła i powietrza. Dlatego początkowo od sadzenia winorośli w glebie otrzymuje się wsparcie w postaci słupków. Takie wsparcie wystarczy przez pierwsze dwa lata, aby młody krzew winogron wyrósł. W trzecim roku instalowane jest wsparcie kapitałowe, które jest w stanie wytrzymać dużą ilość zielonej masy liści, aw przyszłości owoce. Rodzaje podpór są zróżnicowane, są starannie ułożone i na cały okres użytkowania rośliny, dlatego tworzone są z uwzględnieniem obszaru żerowania krzewów i sposobów ich rodzaje i przeznaczenie kratownic prosta pionowa pionowy z daszkiem dwupłatowiec inne podpory krata w szklarni materiały na urządzenie kratownic filary drut technika instalacji osobno o altanach Rodzaje i przeznaczenie kratownicGłównym celem kratki jest umożliwienie winorośli jak największego dotarcia do słońca bez obawy o wiatr. Równie ważne funkcje: ułatwienie pracy przy pielęgnacji krzewu i formowaniu winorośli, zapewnienie swobodnego dostępu do karmienia systemu korzeniowego i zbierania krat własnymi rękami nie jest trudne, a efekt ich używania jest znaczący. Prosta pionowaNajpopularniejszym rodzajem podpór dla winorośli w profesjonalnej i amatorskiej uprawie winorośli jest prosty pionowy, jednopłaszczyznowy system kratownicowy. Jego popularność wynika z łatwości instalacji..Głównym celem jest wspieranie i tworzenie warunków dla optymalnego rozwoju nienawadnianych winogron, a także krzewów sadzonych wzdłuż ścieżek lub pionowe kratyPionowe kraty to rząd filarów wkopanych w ziemię, między którymi rozciągnięty jest drut. Pierwszy rząd drutu rozciąga się między słupkami na wysokości 30-40 cm od gleby, a samo ciągnięcie zaczyna się od dolnego rzędu. Następny rząd jest o 50 cm wyższy niż pierwszy, a następnie dwa kolejne rzędy z taką samą szczeliną. Wysokość słupków do 3,5 m, odległość między słupami 5-8 metrów. Pionowy z daszkiemW tym przypadku daszek oznacza daszek dodatkowo przymocowany do górnej części konwencjonalnej kratki pod kątem 115 stopni. Jest zamocowany na wysokości 2 m, a dwa kolejne rzędy drutu są ciągnięte wzdłuż gobelin z daszkiemTakie urządzenie kratowe nadaje się do energicznych odmian winogron.. DwupłatowiecTen typ kraty ma różnicę w rozmieszczeniu słupków, które mają dodatkowe dołączone poprzeczki. Długość górna 1,5 m, są dwupłaszczyznowaDrut jest przykręcony do końców belek i rozciągnięty wzdłuż rzędu. Tak powstają dwie nachylone płaszczyzny. Trudność wykonania takich krat jest rekompensowana wygodą zbierania wiszących kiści winogron, ich ochroną przed słońcem i większą produktywnością. Inne podporyPrzeznaczenie innych typów podpór jest bardziej dekoracyjne, estetyczne. Różnorodność form altan, galerii, chodników, pomostów i łuków stwarza tylko jeden wymóg dla konstrukcji - ściennaPod tym względem najbardziej niezawodne odmiany naścienne, w których metalowe kule wbijane w ścianę działają jako podpora. Krata w szklarniW niektórych regionach Rosji odmiany winogron stołowych uprawia się w szklarniach. Bardzo często winogrona sadzi się z zewnątrz szklarni, przepuszczając główną łodygę przez otwór w w szklarniAle krata jest zbudowana tylko wewnątrz, a jej konstrukcja jest bardziej zdeterminowana wielkością szklarni niż potrzebami samej rośliny:Górny rząd drutu rozciągniętego między podporami znajduje się 35 cm poniżej odległość między kratownicą a przeszkleniem szklarni wynosi 35-40 cm, aby uniknąć poparzeń między poziomymi rzędami drutu powinny wynosić 20 cm. Materiały na urządzenie kratownicPodpory do krzewów powinny być jak najtańsze i wyjątkowo trwałe. Wymagania te wynikają z dwóch powodów:1. Niezbyt szybka produkcja produktów - jagody winogronowe, długi okres zwrotu kosztów instalacji Długowieczność krzewów winogronowych do 50 lat, co wymaga wytrzymałości konstrukcji kratowej przez długi dwie podstawowe zasady są słabo połączone, ale przy szczupłym podejściu są całkiem realne.. FilaryMożesz użyć słupów z dowolnego materiału:metal;drewniany;beton;cement zaufane są drewniane filary. Ale wykorzystanie pni akacji, dębu lub morwy rosnących tam, gdzie winogrona rosną na południu jako filary nośne, jest całkiem słupki do kratownicyWinogrona były uprawiane przez bardzo długi czas, przed aktywnym użyciem metali i żelbetu. Użyto drewna, ale z jego obróbką olejami, bitumem, kreozotem, przepis na gnijące drewniane słupki:1. Zanurz słupek w jednej trzeciej jego długości w 6% roztworze siarczanu miedzi i przytrzymaj przez 10 dni, a następnie zanurz dolną część w ziemi w stanie surowym tak, aby obrobiona część wystawała 20 cm ponad Pamiętaj o wstępnym oczyszczeniu z Okres trwałości takiej kolumny będzie podobny do okresu przechowywania winogron. DrutŚrednica drutu, do którego przylgnie winorośl, wynosi od 3 do 5 mm, miedź lub aluminium będą trwalsze. Możesz go wymienić, aby zaoszczędzić na białych tyczkach akacjowych, odrywając z nich korę..Z biegiem lat podpory będą dzwonić jak metal. Ale nawet jeśli zgniją, łatwo je wymienić na inne lub zainstalować dodatkowe. Technika instalacjiSłupki skrajne nazywane są słupkami kotwiącymi, powinny być najpotężniejsze, ponieważ spada na nie główny ładunek. Maksymalna głębokość, idealne ubijanie wokół nich, podpory, możliwe betonowanie: to najważniejsze przy instalacji kotwiące są pochyloneSłupki kotwiące są instalowane z lekkim nachyleniem w kierunku przeciwnym do naprężenia drutu, a do słupka przywiązane jest duże obciążenie. Jest to kotwica, która nie pozwala słupkom „składać się” pod ciężarem liści i owoców. Kotwę można zastąpić stoperem od wewnątrz. Osobno o altanachMiłośnicy winogron, uprawiający je w małych ilościach na wsi lub na podwórku prywatnego domu, używają altan o różnych wzorach jako oparcia dla winogron. Ponadto do dekoracji winnicy można wykorzystać elementy i konstrukcje wsporcze takie jak pergola, stojak, stelaż, stojak, kratownica..Element altanka z winogronamiUkładając taką dekoracyjną konstrukcję, trzeba wiedzieć, że konstrukcja altany jako podpory kratowej musi zostać zakończona do końca drugiego sezonu wegetacyjnego winogron. Jeszcze lepiej, jeśli altanka jest gotowa, zanim pojawią się pierwsze młode pędy słonecznika. Dobrze zbudowany wspornik sprawi, że krzew winogronowy stanie się mocniejszy, trwalszy i znacznie bardziej produktywny.
Witam! Przedstawiam przepis na około 20 litów wina z winogron - 14%. Składniki: Owoce 21 kg Woda 2.8 l Cukier 3 kg Drożdże Pożywka. Zapraszam do obejrzenia.
Poradnik Uprawa winorośli, przeznaczony głównie dla początkujących, stara się przybliżyć temat związany z uprawą winorośli adresując następujące zagadnienia związane z uprawą winorośli: Wybór miejsca – Czy i gdzie sadzić?Walory użytkowe i wielkość winnicy – Co i po co sadzić?Zabezpieczenie na chłodniejszy czas / zimęCięcie i formy prowadzenia krzewów Czy i gdzie sadzić Winorośl jest rośliną, która najlepiej rośnie i plonuje w klimacie śródziemnomorskim. Żeby uzyskać zadowalające efekty uprawy w polskim klimacie, należy jej zapewnić odpowiednie warunki. Winna latorośl wymaga ciepłych i dobrze nasłonecznionych stanowisk, osłoniętych od silnych i zimnych wiatrów. Ponadto należy zwrócić uwagę, aby stanowisko przeznaczone do uprawy nie znajdowało się w rejonie zastoiska mrozowego. Najlepsze warunki do uprawy winorośli w naszym klimacie można zapewnić pod stałymi osłonami, takimi jak nieogrzewane szklarnie i tunele foliowe (niedemontowane na zimę). W Polsce pod osłonami można z powodzeniem uprawiać odmiany deserowe winorośli właściwej (Vitis vinifera) od tych najwcześniejszych do średnio późnych (SAT poniżej +3000°C) i o odporności na mróz przekraczającej -14°C. Dobre warunki do uprawy panują również na stanowiskach umiejscowionych w bezpośredniej bliskości południowych i zachodnich ścian zabudowań, gdyż pojemność cieplna ścian, tzn. nagrzewanie się ścian w ciągu dnia i oddawanie ciepła nocą powoduje, że temperatura przy ścianach jest kilka stopni wyższa niż w otwartym terenie. Ciepło oddawane przez ściany w wielu przypadkach może zneutralizować wiosenne przymrozki nawet do -5°C. W cieplejszych rejonach Polski krzewy odmian o odporności na mróz przekraczającej -24°C ÷ -25°C wysadzone pod ścianami można pozostawić bez okrycia na zimę. W ogrodzie lub w polu, gdzie są trudniejsze warunki (niższe temperatury oraz silniejsze wiatry), najlepiej sadzić krzewy w szpalerach ukierunkowanych północ – południe. Krzewy prowadzimy przy drutach, odmiany deserowe w formie sznura skośnego, natomiast odmiany przerobowe w formie Guyota jedno bądź dwuramiennego. Tak prowadzone krzewy można łatwo zabezpieczyć na zimę. Winorośl można sadzić również przy pergolach. Tak sadzimy odmiany najodporniejsze, które wytrzymują mrozy przekraczające -27°C. Co i po co sadzić Jeżeli zdecydowaliśmy się na posadzenie krzewów winorośli, nasuwa się pytanie, ile ich wysadzić i jakie walory użytkowe powinny one posiadać. Odmiany deserowe nadają się tylko do spożycia na surowo. Mają duże grona i jagody najczęściej o ścisłym, chrupiącym miąższu. Nie można z nich robić wina, bo mają zbyt mało kwasów i cukru, a ścisły chrupiący miąższ zawiera zbyt mało moszczu (soku). Zazwyczaj dla zapewnienia świeżych winogron dla 4 – 5 osobowej rodziny i jej gości wystarcza 10 – 14 krzewów kilku odmian. Odmiany uniwersalne nadają się do spożycia na surowo, ale można z nich zrobić soki, wina stołowe i deserowe. Mają często duże grona i duże jagody o soczystym miąższu i zawartości cukru i kwasów w moszczu zbliżonej do odmian przerobowych. Często są wysadzane na niewielkich działkach na pergolach lub pod ścianami, gdzie nie ma miejsca na posadzenie większej ilości krzewów. Odmiany przerobowe (winne) zazwyczaj mają nieduże grona o średnich lub małych soczystych jagodach. Moszcz ma więcej cukru i kwasów niż w przypadku odmian deserowych. Odmiany te służą przede wszystkim do wyrobu wina lub soków. Jagody odmian przerobowych są zazwyczaj bardzo smaczne, można je traktować również jako deserowe, jeśli nam nie przeszkadzają dosyć twarde pestki i skórki. Dojrzałość konsumpcyjną osiągają około 2 – 3 tygodnie wcześniej przed zbiorem na wino. Czternaście – piętnaście prawidłowo obciążonych plonem krzewów prowadzonych w szpalerze przy drutach to około 35l moszczu. Jak sadzićPrzy sadzeniu winorośli należy pamiętać że korzenie tej rośliny wytrzymują temperaturę do -8 ÷ -12°C, podczas gdy pozostałe części krzewu znacznie więcej. Optymalne warunki do rozwoju korzeni w naszym klimacie panują na głębokości 25 – 35 cm i taka głębokość całkowicie wystarcza, by je chronić przed mrozami w czasie bezśnieżnych zim. Krzewy posadzone zbyt płytko przemarzają, a te posadzone zbyt głęboko rosną słabo. Odległość w rzędach między krzewami dla mieszańców i nowych odmian V. vinifera (łoza większości takich odmian ma wszystkie pąki płodne) powinna wynosić: odmiany deserowe prowadzone w formie sznura skośnego na lekkich uboższych glebach 120 cm, na żyznych 140 cm,odmiany przerobowe – winne prowadzone w formie Guyota pojedynczego lub podwójnego na lekkich, uboższych glebach 110 cm, na żyznych 120cm. Przygotowanie glebyDo przygotowania gleby pod nowe nasadzenia na działkach rekreacyjnych i w przydomowych ogrodach trudno jest wykorzystać sprzęt mechaniczny. Pozostają nam tylko szpadel i łopata. Prostym i skutecznym sposobem przygotowania gleby jest wykopanie rowka szerokości minimum 60 cm, głębokości 70 cm na całej długości rzędu. Przy nasadzeniach pojedynczych krzewów wystarczy dołek o wymiarach 70x70x70 cm. Przy nasadzeniach pod ścianami należy pamiętać, by środek rowka był wysunięty 20 – 30 cm poza zasięg dachu. Tym sposobem krzewy nie będą miały zbyt sucho, a ich zapotrzebowanie na wodę będą pokrywały opady atmosferyczne. Na dno wykopanego rowu lub dołka wsypujemy 20 cm co najmniej 2-letniego obornika. Należy unikać świeżego obornika, który zawiera zbyt dużo azotu, a procesy jego rozkładu powodują przemieszczanie się ziemi w rowie. Może to prowadzić do uszkodzeń młodych korzonków krzewów w pierwszym roku po posadzeniu. Gdy nie mamy obornika, można go zastąpić dobrze przefermentowanym kompostem. Obornik (lub kompost) przysypujemy wierzchnią warstwą ziemi bogatej w próchnicę tak, by pozostało nam miejsce na rowek lub dołek głęboki na 15 cm. Winorośl nie lubi kwaśnej ziemi, a zazwyczaj ziemia na naszych działkach i w ogrodach przydomowych jest lekko zakwaszona. Aby winorośl dobrze rosła, zakwaszaną glebę należy odkwasić. Na świeżo wsypaną ziemię w wykopanym rowie lub dołku na 1 krzew sypiemy garść kredy (najlepiej czystej malarskiej bez kleju). Kreda malarska nie zawiera zanieczyszczeń i nie uszkadza korzeni tak jak wapno, a jednocześnie szybko działa. Dopiero na tak przygotowanych stanowiskach sadzimy sadzonki. Sadzenie – sadzonki doniczkowePrzy wyciąganiu z doniczki uważamy, żeby nie rozbić bryły utworzonej z ziemi i korzeni. W zagłębieniu powstałym po przygotowaniu gleby sadzimy sadzonkę wyciągniętą z doniczki. Roślinę obsypujemy ziemią tak, aby zakrywała najgrubszą część sadzonki (tę, z której została rozmnożona), aż po nowy przyrost (Rys. 1). Po obsypaniu ziemią powinno pozostać zagłębienie na około 15cm. Posadzone krzewy podlewamy. Przy każdej sadzonce w czasie sadzenia wbijamy palik długości około 2m który będzie służył do prowadzenia krzewu w następnym roku. Rys 1. Sadzenie sadzonek doniczkowych Sadzenie – sadzonki szczepione (kopane)Sadzonki kopane długie (szczepione lub na własnych korzeniach) sadzimy podobnie jak doniczkowe. Wsypany obornik zasypujemy 15-20cm warstwą ziemi tworząc wewnątrz dołu mały kopczyk, na którym równomiernie rozłożymy korzenie sadzonki. Należy pamiętać, żeby korzenie znajdowały się na głębokości około 30cm od powierzchni ziemi. W miejscu sadzenia wbijamy palik. Roślinę umieszczamy w rowie lub dołku pochylone pod kątem około 15°. W przypadku sadzonek na własnych korzeniach młode przyrosty powinny być umieszczone około 5 cm nad poziomem gleby, a w przypadku sadzonek szczepionych miejsce szczepienia powinno być około 10 cm nad poziomem gleby. Rowek lub dołek zasypujemy do poziomu gleby (Rys. 2). Posadzone rośliny podlewamy. Rys 2. Sadzenie sadzonek szczepionych Przygotowanie na zimę Przed zimą po wystąpieniu większych przymrozków oczyszczamy ziemię z liści i resztek pędów oraz obrywamy z sadzonek liście, które same nie opadły. Zasypujemy całkowicie rowek lub dołek żyzną, przepuszczalną ziemią tworząc kopczyk o wysokości około 5 – 10 cm (Rys. 3 i Rys. 4). Kopczyk uchroni sadzonki przed zalaniem wodą w czasie odwilży i wymarznięciem w zimie. Krzewy dodatkowo należy okryć gałązkami świerkowymi, które będą zimą zatrzymywać śnieg i zabezpieczać przed myszami. Rys 3. Zabezpieczanie na zimę sadzonek doniczkowych Rys 4. Zabezpieczanie na zimę sadzonek szczepionych Cięcie i formy prowadzenia krzewów Cięcie i formy prowadzenia krzewów to jedne z kilku czynników decydujących o powodzeniu uprawy winorośli. W amatorskiej uprawie winorośli nie mamy dużego wyboru terenu pod sadzimy na działce przy domowej lub rekreacyjnej. Formy prowadzenia powinny być dostosowane do naszego zmiennego klimatu (częste mroźne zimy, wiosenne przymrozki). Musimy mieć łatwy dostęp do szybkiego okrycia krzewów przed zarówno mrozami zimowymi jak i wiosennymi przymrozkami. Nowe odmiany o podwyższonej odporności na mróz i choroby, mające wszystkie pąki płodne, bardzo często również zapasowe (śpiące) są łatwiejsze w okrywaniu. Potrzebują one mniejszej osłony i w wielu przypadkach wystarczy przygięcie ich do gruntu i okrycie ich geowłókniną lub świerkowymi gałązkami. W uprawie amatorskiej raczej nie należy się wzorować na formach stosownych na wielkich winnicach towarowych w krajach winiarskich. Tam obowiązują inne priorytety. Należy pamiętać, że przy cięciu jesiennym lub wczesnozimowym zostawiamy na łozie 2-3 pąki więcej. Jak twierdzą doświadczeni winoogrodnicy mróz wchodzi przez rany i często uszkadza 1-2 pąki za cięciem. Przy cięciu wiosennym zostawiamy zawsze 1 pąk zapasowy, zawsze go można wyłamać jeśli będzie nie potrzebny. GłowaDo najtrudniejszych warunków łatwa do prowadzenia i cięcia, łatwe do okrycia, wcześniejsze dojrzewanie winogron o kilka dni od uprawianych na wyższych skłonność do zagęszczenia się, większa podatność na choroby i uszkodzenia przez wiosenne przymrozki. Formy prowadzenie – Głowa Guyot dwuramienny bez pniaDla odmian uniwersalnych i łatwa do prowadzenia, łatwa do okrycia, wcześniejsze dojrzewanie winogron o kilka dni od uprawianych na wyższych formach, lepsze wietrzenie i naświetlenie krzewów od prowadzonych na większa podatność na choroby grzybowe i uszkodzenia przez wiosenne 1, 2, 3 Formy prowadzenia – Guyot bez pnia Sznur skośny bez pniaDla odmian deserowych i Więcej starego drewna, łatwe do okrycia, wcześniejsze dojrzewanie winogron o kilka dni od uprawianych na wyższych formach, lepsze wietrzenie i naświetlenie krzewów od prowadzonych na większa podatność na choroby grzybowe i uszkodzenia przez wiosenne 12, 13, 14, 15 Formy prowadzenia – Sznur Warkocz zmodyfikowany jako kurtyna dla odmian o wysokiej odporności na mrózPlusy: łatwość prowadzenia, dobre naświetlenie krzewów, dużo starego drewna, osłabia wzrost odmian silnie rosnących, chroni przed przymrozkami do -2 – 2,5* wilki odbijające z dolnej części krzewu zwłaszcza u młodszych 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30 Formy prowadzenia – Warkocz Guyot dwu ramienny na niskim pniu dla odmian deserowych pod osłony dla nowych odmian o wszystkich pąkach płodnychProwadzenie przy 3 drutach 30 x 30 x 30 cm. Odległość między krzewami 90 – 100 cm. Między rzędami 120 – 125 wysoka wydajność 1 metra kwadratowego, dobre oświetlenie 4, 5, 6, 7, 8, 9 Formy prowadzenia – Guyot na pniu Serce na niskim pniu dla odmian deserowych pod osłony dla deserowych odmian V. vinifery o pierwszych 2 – 3 pąkach na łozie nie płodnychProwadzenie przy 3 drutach 30 x 30 x 30 cm. Odległość między krzewami 90 – 100 cm. Między rzędami 120 – 125 wysoka wydajność 1 metra kwadratowego, dobre oświetlenie 10, 11 Formy prowadzenia – Serce Krzewy przygotowane do okrycia na zimęFOTO 16, 17, 18, 19 Krzewy winorośli okryte na zimę: 1 geowłókniną, 2 gałązkami świerkowymiFOTO 20, 21, 22
DELy. 0q6n01grxi.pages.dev/310q6n01grxi.pages.dev/490q6n01grxi.pages.dev/450q6n01grxi.pages.dev/810q6n01grxi.pages.dev/420q6n01grxi.pages.dev/120q6n01grxi.pages.dev/890q6n01grxi.pages.dev/34
jak zrobić młynek do winogron